a jak zrobic to konto z większymi przywilejami na win xp skoro tam jest tylko do wyboru admin i urzytkownik a tego urzytkownika z większymi prawami to nie mam pojęcia jak zrobić mój ojciec zreszta tez a pozatym to najbardziej mi zalęzy żeby sie dostać na jego konto bo na moim skaner nie działa pisze teh application is unable to initialize and will close. Ten film pokazuje jak można dokumenty Worda i Excela zabezpieczyć hasłem = zaszyfrować. Należy pamiętać, aby hasło było "mocne" czyli trudne do złamania. Tak Metoda 1: złam hasło WinRAR za pomocą często używanych adresów . To najprostsza metoda. WinRAR zapewnia narzędzie do organizowania haseł, więc jeśli zapomniałeś hasła, możesz je łatwo znaleźć. Najpierw wypróbuj często używane hasła. Jak złamać hasło do pliku WinRAR? Wykonaj poniższe kroki. Krok 1: Otwórz plik WinRAR. Usuń hasło z pliku PDF, aby móc z niego korzystać w dowolny sposób. Wybierz pliki PDF. lub upuść pliki PDF tutaj. Usuń hasło z pliku PDF w trybie on-line. Usuń hasła zabezpieczające dokumenty PDF. W najnowszym wpisie podpowiadamy, jak stworzyć hasło idealne. Poznaj nasze triki na bezpieczne i trudne hasło. Co prawda w artykule z Dailymail podano, że raz udało się złamać hasło 16-znakowe w ciągu godziny – ale to były proste ciągi znaków, zero skomplikowania. Dobrze – więc pierwszym sposobem jest zlepienie kilku słów w jedną papkę i najlepiej, aby składały się one w całość, na przykład: ” ja 1 raz grałem basketball z8vM9h4. TA STRONA UŻYWA COOKIE. Dowiedz się więcej o celu ich używania i zmianie ustawień cookie w przeglądarce. Korzystając ze strony wyrażasz zgodę na używanie cookie, zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Od dnia r. na terenie Unii Europejskiej wchodzi w życie Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego w sprawie ochrony danych osobowych. Prosimy o zapoznanie się z polityką prywatności oraz regulaminem serwisu [X] Odpowiedz z cytatem KURNIK - zapomniałem hasła UA: Pomocy , zapomniałem hasła do gier na KURNIKU , przez przypomnienie hasła tez nici bo nie podałem adresu email . Czy ktoś wie jak można odzyskać hasło , może jakiś program macie , zależy mi bardzo . Dzięki . piotrek3110 Forumowicz Posty: 70Dołączenie: 10 Sty 2006, 15:23 Odpowiedz z cytatem przez Yoo! » 30 Paź 2006, 18:21 UA: nie odzyskasz hasła, skoro nie podałeś maila, masz nauczke załóż sobie nowe konto Yoo! Zacny pisarz Posty: 1097Dołączenie: 28 Cze 2005, 08:53Miejscowość: PL Powróć do Strefa Gracza Skocz do: Kto jest na forum Zarejestrowani użytkownicy: Bing [Bot] Pierwszym etapem w pracach przygotowawczych do nowego zasiedlenia ptaków jest dezynsekcja wstępna, która powinna być wykonana jeszcze przed wywiezieniem obornika i sprzątaniem kurnika. Ma ona na celu ograniczenie liczebności insektów, będących wektorami wielu chorób zakaźnych. Dezynsekcję wstępną wykonuje się poprzez oprysk ściółki, ścian i sufitów insektycydem o działaniu kontaktowym. Rozpylanie we wnętrzu budynku środka owadobójczego powinno odbyć się w możliwie najkrótszym czasie po opróżnieniu pomieszczeń z drobiu, kiedy jeszcze temperatura nie spadła. Po wstępnej dezynsekcji należy usunąć ściółkę i pomiot, ale również pozostałości paszy, kurz i pajęczyny. Z budynku trzeba wynieść sprzęt i wyposażenie oraz zwrócić uwagę na trudno dostępne miejsca, takie jak szczeliny przy oknach, wentylacji, jak również spodnie elementy karmideł i poideł. Są to miejsca, gdzie zazwyczaj jest ciemno, wilgotno i ciepło, czyli panują idealne warunki do rozwoju drobnoustrojów. Czyszczenie i mycie Dobrze przeprowadzony proces czyszczenia pomieszczeń, sprzętu i urządzeń drobiarskich polega na usuwaniu z ich powierzchni chorobotwórczych mikroorganizmów razem z chroniącą je organiczną materią, co zapewni: lepszy kontakt czynnika odkażającego z chorobotwórczymi mikroorganizmami, funkcjonalność i żywotność narzędzi i sprzętu, bezpieczeństwo zdrowotne drobiu i obsługi. Po usunięciu organicznych pozostałości można rozpocząć mycie kurnika. Do mycia wykorzystywana jest woda pod ciśnieniem wraz z detergentem. Należy sprawdzić, czy użyty detergent może być stosowany wraz z daną substancją dezynfekcyjną. Oprócz mycia posadzek i ścian należy pamiętać również o sprzęcie, takim jak: poidła, karmidła, wentylatory, oraz pomieszczeniach socjalnych, magazynowych (silosy, pomieszczenia do składowania paszy). Równolegle z myciem powinno się przystąpić do czyszczenia i dezynfekcji systemów pojenia. Prawidłowo wykonany proces oraz dbałość o systemy pojenia bezpośrednio przekłada się na zdrowotność stada i wyniki produkcyjne w kolejnym cyklu. Kiedy myty obiekt wyschnie, jest gotowy do wykonania dezynfekcji właściwej. Dezynfekcja właściwa Dezynfekcja właściwa kurnika czy innego budynku inwentarskiego powinna być przeprowadzona na suchej powierzchni. Głównie dlatego, że dezynfekując powierzchnię mokrą, zmniejszymy stężenie preparatu, a tym samym skuteczność działania stosowanego środka. Dobór preparatów, które powinny być stosowane do tej dezynfekcji, zależy od gatunku hodowlanego drobiu. Po wykonaniu dezynfekcji można wykonać wypalanie posadzki. Jest to najlepsza metoda jednoczesnego ograniczenia liczebności bakterii, wirusów i pierwotniaków. Po zakończonej dezynfekcji właściwej powinno się wykonać białkowanie ścian i posadzki roztworem wapna gaszonego i pozostawić obiekt do wyschnięcia. Dezynfekcja chemiczna Przystępując do tego zabiegu należy pamiętać o odpowiednim doborze środków chemicznych i metod ich stosowania. Należy stosować tylko zatwierdzone środki dezynfekcyjne, zwalczające specyficzne bakterie i wirusy występujące w stadach drobiu, a także przestrzegać zaleceń producenta. Po wykonanej dezynfekcji obiekt powinien pozostać szczelnie zamknięty przy wyłączonej wentylacji na minimum 24 godziny, by zapewnić właściwe działanie substancji czynnych zawartych w preparatach. Równolegle należy zadbać o czystość na terenie całej fermy. Zewnętrzne powierzchnie budynku również powinno się dokładnie zdezynfekować. Szczególną uwagę trzeba zwrócić na powierzchnię pod wentylatorami i wyciągami, pod silosami, na drzwi i rynny. Trzeba zadbać o usunięcie wszelkich nieczystości oraz zdezynfekować otoczenie budynków inwentarskich, jak również drogi wewnętrzne fermy (np. roztworem sody kaustycznej, wapnem gaszonym). Prawidłowe wykonanie procedury mycia i dezynfekcji może zminimalizować negatywne skutki chorób i pozwolić na optymalizację osiąganych wydajności ptaków oraz dobrostanu, zapewnia także bezpieczeństwo żywnościowe. Przygotowanie ściółki Po odpowiednim wywietrzeniu kurników można rozpocząć rozkładanie słomy na posadzce. Bardzo ważna jest jakość użytej słomy, dlatego unikać należy słomy wilgotnej, zagrzybionej, spróchniałej oraz zawierającej domieszki ziemi, traw, roślin trujących itp. Zalecana grubość podścieliska w miesiącach letnich to około 5 cm, natomiast zimą 7-10 cm. Ilość słomy użytej przy ścielaniu ma istotny wpływ na jak najdłuższe utrzymanie dobrej jakości ściółki. W ten sposób przygotowany kurnik poddaje się ostatniej części dezynfekcji - gazowaniu. Powszechnie używa się w tym celu formaldehydu lub jego pochodnych. Na 2-3 dni przed przyjęciem piskląt budynek inwentarski należy nagrzać do 30 stopni C, aby uzyskać pożądaną temperaturę posadzki. Przygotowanie końcowe Końcowym etapem przygotowania kurników do zasiedlenia jest rozwinięcie papierów dla piskląt, na które zostanie nasypana pasza. Papiery należy umieścić wzdłuż linii pojenia, ale nie bezpośrednio pod nimi, co zapewni lepszy dostęp do paszy i wody. Odpowiednie przygotowanie obiektów i fermy oraz przestrzeganie podstawowych zasad bioasekuracji mogą zapewnić sukces hodowlany. Należy bezwzględnie przestrzegać zasady ,,wszystko puste - wszystko pełne” oraz pamiętać, by przerwa po każdym cyklu hodowlanym powinna wynosić około 14 dni. Katarzyna Guzek Lubelski Ośrodek Doradztwa Rolniczego w Końskowoli Jeden z 16 Ośrodków Doradztwa Rolniczego w kraju. LODR prowadzi doradztwo rolnicze obejmujące działania w zakresie rolnictwa, rozwoju wsi, rynków rolnych oraz wiejskiego gospodarstwa domowego, mające na celu poprawę poziomu dochodów rolniczych oraz podnoszenie konkurencyjności rynkowej gospodarstw rolnych, wspieranie zrównoważonego rozwoju obszarów wiejskich, a także podnoszenie poziomu kwalifikacji zawodowych rolników i innych mieszkańców obszarów zadań uwzględnia kierunki rozwoju wyznaczone w regionalnych i lokalnych programach rozwoju rolnictwa i obszarów wiejskich, ustalonych przez właściwe organy administracji rządowej i samorządu terytorialnego. Zainteresował Cię ten artykuł? Masz pytanie do autora? Napisz do nas tutaj Ściółka w kurniku – zastosowanie Ściółkę stosuje się w chowie różnych gatunków drobiu, w tym kurcząt brojlerów, wychowie kurcząt nieśnych i mięsnych oraz dla stad drobiu produkującego jaja wylęgowe i konsumpcyjne w chowie ekologicznym ściołowym, a także w chowie indyków, kaczek i gęsi. Ściółka w kurniku – jaka powinna być? Bardzo ważny jest rodzaj i jakość stosowanej ściółki, ponieważ istotnie wpływa to na kształtowanie się mikroklimatu w całym budynku, a przez to na zdrowie ptaków i uzyskiwane wyniki produkcyjne. Materiał ściołowy powinien więc posiadać dobre właściwości higroskopijne, być czysty, bezzapachowy, suchy, wolny od zanieczyszczeń mikrobiologicznych (np. pleśnie, bakterie) i mechanicznych. Kurczęta brojlery na 1000 m2 powierzchni posadzki w kurniku potrzebują 5 ton materiału, by mieć zapewnioną warstwę ściółki o grubości 5-8 cm. Ptaki hodowlane wymagają podwojenia tej ilości, by mieć zapewnioną warstwę ściółki o grubości 8 cm. W sumie orientacyjnie szacuje się, że w czasie wychowu na każde kurczę do 18 tyg. życia trzeba liczyć ok. 1 kg ściółki. W szacunku tym należy też dodatkowo uwzględnić: zagęszczenie ptaków, rodzaj ściółki (jakość surowca), technologię pojenia i karmienia itp. Ściółka w kurniku – rodzaje Na ściółkę dla drobiu zwykle bierze się pociętą na długość kilku cm słomę ze zbóż ozimych, ponieważ to korzystnie zwiększa jej chłonność. Prócz tego za dobry materiał ściółkowy uważa się też odpady produkcyjne, takie jak trociny, suche wióry drzewne i ścinki papieru, a także torf oraz plewy z roślin zbożowych i motylkowych. Uwaga jednak, gdyż w chowie drobiu wodnego trociny są niewskazane, bo niszczą cenne upierzenie. Wodochłonność to przy tym najistotniejsza cecha dobrej ściółki. Przykładowo wchłanianie wody (kg) przez ściółkę (100 kg) wynosi: wióry drzewne 145, trociny 152, słoma pszenna 257, słoma żytnia 265, torf 404. Funkcjonuje przy tym naczelna zasada, że „przy kontrolowanej wentylacji i właściwej pielęgnacji średnia wilgotność ściółki w zimie nie powinna być większa niż 36%, a w lecie 18%”. Za mocno wilgotna ściółka w kurniku powoduje następujące problemy: wzrost wilgotności oraz stężenia amoniaku i siarkowodoru w budynku, wzrost zagrożenia wystąpieniem kokcydiozy i pasożytów, powstawanie zabrudzeń upierzenia i skorup jaj, oblepianie brudem pazurów ptaków, powstawanie pęcherzy piersiowych i wad nóg, co obniża wartość poubojową (szczególnie dotyczy to kurcząt brojlerów i indyków rzeźnych, bo te często i długo leżą). Ściółka w kurniku – temperatura Temperatura to drugi ważny parametr ściółki dla drobiu, istotny szczególnie w pierwszym okresie życia ptaków. Temperatura ściółki w chwili zasiedlenia budynku powinna wynosić 30 stopni C. Aby to uzyskać i utrzymać, niezbędne jest wykonanie dobrej izolacji posadzki kurnika (by nie uciekało ciepło i nie podsiąkały wody gruntowe), a także odpowiednio wydajne ogrzewanie i wentylacja. Ściółka położona w kurniku zaczyna pracować po ok. 4 tyg. wejścia na nią ptaków, wydzielając przy tym znaczne ilości ciepła – max 10 kcal/1 godz./m2. Latem w czasie upałów jest to niekorzystne, szczególnie w odchowie rzeźnych brojlerów indyczych i kurzych, bo może powodować groźne przegrzanie, a nawet upadki ptaków. Jak należy właściwie pielęgnować ściółkę już rozłożoną w kurniku? Przed założeniem ściółki w budynku zaleca się najpierw posypać posadzkę superfosfatem lub wapnem hydratyzowanym, w ilości 0,25-0,5 kg na 1 m2, co ma neutralizować szkodliwy amoniak oraz hamować ewentualne procesy mikrobiologiczne. Potem odpowiednia pielęgnacja już nałożonej ściółki w kurniku wymaga usuwania jej z miejsc zawilgoconych (są to szczególnie okolice poideł) i dościelania tam od razu nowego suchego materiału. Zaleca się też posypywanie użytkowanej ściółki ziarnem lub żwirkiem, co prowokuje drób do grzebania i przewietrzania w ten sposób ściółki. Miejsca zawilgocone warto też posypywać superfosfatem (0,3-0,7 kg na 1 m2) i przykrywać potem cienką warstwą nowej ścioły. Ponadto, aktywność biochemiczną ściółki lub konsystencję kału zmniejszają również preparaty dodawane do paszy i/lub ściółki, jak np.: biosan, enzymy paszowe, dezodoranty, probiotyki, oparte przeważnie na kompozycjach bakteryjnych. To także zapobiega zawilgacaniu materiału ściołowego, podobnie jak dodatek do niego humodetronitów (odmiana węgla brunatnego), zeolitów, czy bentonitu (glinokrzemian), które zmniejszają jego wodochłonność oraz emisję amoniaku. Podnosi to również korzystnie przyszłą wartość nawozową zużytej już ściółki. Bibliografia: 1. Dr. Salah H. Esmail, Litter management – Part 1: Good litter for healthy birds, Poultry World 2011, ( r.) 2. Inside the Chicken Coop: The Deep Litter Method, ( r.) Redakcja Zainteresował Cię ten artykuł? Masz pytanie do autora? Napisz do nas tutaj array(26) { ["tid"]=> string(6) "372388" ["fid"]=> string(2) "23" ["subject"]=> string(26) "Jak złamać hasło .rar ?" ["prefix"]=> string(1) "0" ["icon"]=> string(1) "0" ["poll"]=> string(1) "0" ["uid"]=> string(5) "81533" ["username"]=> string(13) "dominikhelmut" ["dateline"]=> string(10) "1335194426" ["firstpost"]=> string(7) "2795143" ["lastpost"]=> string(10) "1335385649" ["lastposter"]=> string(11) "michalch123" ["lastposteruid"]=> string(6) "142222" ["views"]=> string(4) "7677" ["replies"]=> string(2) "10" ["closed"]=> string(0) "" ["sticky"]=> string(1) "0" ["numratings"]=> string(1) "0" ["totalratings"]=> string(1) "0" ["notes"]=> string(0) "" ["visible"]=> string(1) "1" ["unapprovedposts"]=> string(1) "0" ["deletedposts"]=> string(1) "0" ["attachmentcount"]=> string(1) "0" ["deletetime"]=> string(1) "0" ["mobile"]=> string(1) "0" } Budowanie kurnika w weekend może sprawić wiele frajdy. Chów kur to nie tylko codzienna dostawa świeżych jaj, ale również dobry sposób na zagospodarowanie odpadków kuchennych. Ważne informacje Kury potrzebują schronienia przed deszczem i zimnem, w którym mogłyby bezpiecznie spać w ciągu nocy. W przypadku ras średniej wielkości, potrzeba 1,5 metra kwadratowego na kurę, a w przypadku bantamek wystarczy zaledwie połowa tej powierzchni. Grzędy powinny mieć właściwy kształt i rozmiar. W kurniku należy zapewnić dobrą wentylację. Oprócz ciepłego miejsca do spania, należy uwzględnić również miejsce na zewnątrz umożliwiające kurom grzebanie w ziemi. Kurnik należy postawić w miejscu zapewniającym zarówno nasłonecznienie jak i cień. Podsumowanie Kurnik powinien być zaopatrzony w strefę spania znajdującą się na podwyższeniu, aby nie stała tam woda i zawsze było sucho. Wejście powinno być na tyle duże, aby umożliwiało kurom swobodny dostęp. Boczne drzwiczki ułatwią czyszczenie kurnika i wybieranie jaj. Można zrobić kilka skrzynek lęgowych wypełnionych słomą. Gładka podstawa wykonana jest ze sklejki szalunkowej, która zapewnia wodoszczelność i jest łatwa w czyszczeniu. Potrzebne materiały Podane tutaj wymiary należy traktować jedynie orientacyjnie. W razie potrzeby można proporcjonalnie zwiększyć długość, szerokość i wysokość. Rama: - 2 długie kantówki 44 × 44 mm o długości około 400 cm - 4 poprzeczne kantówki 44 × 44 mm o długości około 160 cm Podpora typu A - 6 kantówek na belki pionowe, o przekroju 28 × 58 mm i długości około 60 cm każda - 1 kantówka dachowa o przekroju 44 × 44 mm i długości około 400 cm - 3 poprzeczne kantówki, o przekroju 28 x 58 mm i długości około 76 cm każda Podłoga: - 12-milimetrowa sklejka szalunkowa o wymiarach około 70 x 200 cm Dźwigary - 2 długie kantówki, o przekroju 28 x 58 mm i długości około 420 cm każda - 2 poprzeczne kantówki o długości około 95 cm każda Ściany boczne: - 6 desek 165 x 22 mm o długości około 200 cm na zamknięte boki - 6 desek 165 x 22 mm o długości około 200 cm na otwarte boki - kantówki 75 x 20 mm na otwór boczny: 3 o długości około 130 cm i 2 o długości około 170 cm Ściana tylna: 12-milimetrowa sklejka szalunkowa wycięta w kształcie trójkąta o boku około 156 cm Stopnie: deska o szerokości 30 cm i długości około 125 cm z niewielkimi żebrami Siatka z cienkiego drutu 200 cm x 800 cm Pasy siatki z cienkiego drutu: tam, gdzie to konieczne, siatkę można wykończyć drewnianymi listwami 50 x 10 mm Skrzynka lęgowa/grzędy: - 12-milimetrowa sklejka szalunkowa, listewki 5 x 4 cm Rysunek konstrukcyjny klatki dla kur Poniższa klatka dla kur z ramą w kształcie litery A jest przeznaczona dla 3 do 4 kur. Wybrana długość zależy od liczby kur, jakie zamierzamy w niej trzymać. Stosować odporne na warunki atmosferyczne drewno do zastosowań zewnętrznych, najlepiej posiadające atest FSC. Jest ono zaimpregnowane środkiem przyjaznym dla środowiska i nie wymaga dalszej obróbki. Właściwym wyborem jest wodoszczelna sklejka, sklejka szalunkowa i impregnowane drewno. Rama podstawy W pierwszej kolejności należy zmontować ramę kurnika. Ramę należy wykonać zgodnie z rysunkiem z kantówek o przekroju 44 x 44 mm. Aby uniknąć pękania drewna przy skręcaniu poszczególnych elementów, dobrze jest najpierw nawiercić otwory pod wkręty. Podpory typu A Podpory typu A są wykonane w kształcie trójkąta. Końce kantówek u podstawy trójkąta należy dociąć pod kątem 60°, a przy wierzchołku trójkąta - pod kątem 30°. Następnie należy przykręcić dolne rogi belek ocynkowanymi wkrętami o długości mniej więcej 65 mm. Mocowanie górnej kantówki do podpór typu A Na ramę kurnika składają się trzy podpory typu A połączone ze sobą za pośrednictwem górnej kantówki. Upewnić się, że trójkątne elementy są prawidłowo wyrównane. Przed przymocowaniem górnej kantówki należy sprawdzić poziomicą, czy podpory typu A są ustawione w pionie. Poprzeczki środkowe Następnie przykręcić poprzeczki środkowe o długości około 76 cm pomiędzy podporami typu A. Poziomicą sprawdzić, czy wspomniane poprzeczki są proste, ponieważ będą one podtrzymywać podłogę kurnika. Dźwigary Teraz mocujemy długie kantówki, które dodatkowo służą jako uchwyty z przodu i z tyłu. W trakcie montażu długich kantówek należy stale korzystać z poziomicy, aby mieć pewność że cała konstrukcja jest idealnie wypoziomowana. Następnie przymocować poziome wsporniki po obu stronach. Podłoga Przyciąć na wymiar kawałek zwykłej sklejki – a jeszcze lepiej sklejki szalunkowej – i przykręcić go do długich kantówek i poprzeczek. Dach kurnika (strona tylna) Następnym etapem jest przygotowanie tylnej sekcji dachu kurnika. Jest ona wykonana z zachodzących na siebie desek o wymiarach 165 x 22 mm. Dach kurnika (strona przednia) Strona przednia dachu kurnika służy jako wejście. Najpierw należy przykręcić deskę u góry, a następnie zamocować pod nią klocek dystansowy, aby można było wsuwać pod nią panel dachowy. Dzięki temu panel jest mocno przytrzymywany i do środka nie dostaje się woda deszczowa. Luźno mocowany panel dachowy wykonany jest na ramie zrobionej z kantówek o wymiarach 75 x 20 cm, do której przykręcane są poziome deski. W razie potrzeby dolną część dachu można zabezpieczyć za pomocą obracanego klocka z drewna lub śruby. Tył kurnika Korzystając z pilarki tarczowej lub ostrej piły ręcznej, wyciąć tylną ścianę o tym samym kształcie co podpory typu A i przykręcić. Tylna ściana w formie drzwiczek Tylna płyta kurnika może stanowić alternatywne wejście do niego. W tym celu należy u dołu zamontować dwa zawiasy. Teraz na stałe przykręcamy przednią część dachu. Stopnie Można przykręcić kilka poprzecznych listewek pełniących rolę stopni ułatwiających kurom wchodzenie i wychodzenie z kurnika. Aby uniknąć pękania drewna, należy pamiętać o nawierceniu otworów pod wkręty. Stopnie przykręcić do poprzeczek ramy głównej. Grzędy Średnica grzęd zależy od wielkości kur. Grzędy należy zamocować na wysokości około 15 cm nad podłogą. Grzędy nie powinny być okrągłe, ponieważ są one niewygodne dla kur. Lepsze są grzędy o przekroju kwadratowym lub owalne. Grzędy powinny mieć szerokość średnio 5,5 cm i grubość 4 cm. Należy je mocować szerszą stroną w poziomie, aby zapewniały kurom lepsze oparcie. Skrzynka lęgowa W każdym kurniku powinna znaleźć się skrzynka lęgowa. Skrzynka lęgowa o wymiarach 30 x 30 cm i wysokości około 40 cm będzie wystarczająca. Skrzynkę lęgową należy wysypać warstwą żwirku. Kury grzebiąc w żwirku pozyskują z niego kredę zawierającą wapno potrzebne do budowy skorupek znoszonych jaj. Można również użyć siana lub słomy pod warunkiem, że będą regularnie wymieniane. Zakładanie siatki Za pomocą zszywek lub gwoździ tapicerskich przyczepić siatkę do klatki dla kur. Następnie na krawędziach siatki można przymocować kilka listewek wykończeniowych maskujących ostre krawędzie. Siatkę można również przyczepić przed zamocowaniem dźwigarów, ale wówczas trudniej będzie zainstalować stopnie. Wyściółka Opisywaną klatkę dla kur można z łatwością przesuwać z miejsca na miejsca co pewien czas. Najlepszym rozwiązaniem na wyściółkę klatki są trociny, czysty piasek lub mieszanka trocin i piasku. Jeżeli preferujemy słomę, należy zadbać o to, aby zawsze była dobrze napowietrzona. Niewielka ilość ziarna rozsypywana codziennie na słomę gwarantuje, że grzebiące w niej kury zadbają o jej dobre napowietrzenie. OcenaOceń tę instrukcję krok po kurnika 5 4 3 2 1

jak złamać hasło na kurniku